Przeczytasz tekst w ok. < 1 min.

Mieczysław Pajewski
Założyciel Polskiego Towarzystwa Kreacjonistycznego (PTKr)
Redaktor naczelny Problemów Genezy

Według ewolucjonistów 260 milionów lat temu najbardziej rozpowszechnionymi kręgowcami
lądowymi były ssakokształtne gady zwane dicynodontami. Według zapisu kopalnego miały one wymrzeć ok. 210 milionów lat temu, gdy pojawiły się dinozaury. Ale w latach 1950–tych odkryto w południowej Afryce ślady dicynodontow obok takich samych śladów dinozaurów. Było to niezgodne z dotychczasowymi poglądami, więc uczeni odkrycia te lekceważyli jako nieautentyczne i nazywali zjawami (phantoms).

Ale niedawno w muzeum w Wiedniu odkryto w zbiorach jeszcze z XIX wieku skamieniałości zebrane przed południowoafrykańskiego paleontologa-amatora i dotąd jeszcze nieprzeanalizowane, które pokazują, że skamieniałe odciski dicynodontów jednak nie były zjawami. Historia ta pokazuje, jak bardzo teoria mocno akceptowana przez uczonych (jak teoria ewolucji) wpływa na to, co uczeni ci uznają za fakt, a co za „zjawę”.

Na podstawie: North Carolina Museum of Natural Sciences. „60-year-old paleontological mystery of a 'phantom’ dicynodont.” ScienceDaily, 14 March 2018  www.sciencedaily.com/releases/2018/03/180314092330.htm.