Marta Cuberbiller
W środowisku kreacjonistów popularne jest powiedzenie, że Bóg stworzył świat z pozorem wieku. Pismo Święte bowiem mówi, że Adam i Ewa zostali stworzeni jako dorośli ludzie, a nie jako zapłodnione jaja, i byli w stanie posiadać potomstwo. Wyglądali więc, jakby mieli – powiedzmy – 20 lat. Podobnie drzewa w raju zostały stworzone z owocami na gałęziach, a nie jako nasiona w ziemi. Słońce, Księżyc i gwiazdy zostały stworzone w takiej wzajemnej relacji i wobec Ziemi, że od razu mogły pełnić rolę wskaźników czasu – upływających dni, pór roku i lat. Także stworzenia morskie, ptaki i zwierzęta lądowe zostały stworzone jako dorosłe osobniki gotowe do reprodukcji.
Ale zwrot, że Bóg stworzył świat „z pozorem” wieku, nie jest najszczęśliwszy, bo sugeruje, że Bóg dokonał jakiejś sztuczki, w rezultacie której wprowadził wszystkich w błąd. Stworzenie rzeczywiście wyglądało tak, jakby miało jakąś przeszłą historię, ale nie taki był cel Boga, by nas w tej sprawie mylić. Zamiast o stworzeniu z pozorem wieku lepiej mówić o dojrzałym, w pełni funkcjonalnym stworzeniu. Pozór wieku był tylko nieuchronną konsekwencją dojrzałego stworzenia. W jego rezultacie przyroda była od razu gotowa do działania według praw, jakie Bóg ustanowił na początku.
Idea stworzenia z pozorem wieku jest też wykorzystywana do niewłaściwego celu. Dziewiętnastowieczny kreacjonista, Philip Henry Gosse (1810-1888), użył jej do wyjaśnienia, dlaczego w głębokich warstwach znajdujemy skamieniałości dziwnych, dziś niewystępujących na Ziemi zwierząt. Gosse był kreacjonistą młodej Ziemi i starał się unieważnić odkrycia geologów i paleontologów wskazujących na starożytne pochodzenie Ziemi. A była to epoka, w której zaczęto wydobywać skamieniałości dinozaurów.
Upowszechniał się pogląd, za sprawą wybitnych geologów Jamesa Huttona (1726-1797) i Charlesa Lyella (1797-1875), że epoki geologiczne zmieniały się wolno, a wielkie katastrofy w rodzaju potopu Noego to mity. Sprzeciwiając się tym poglądom, Gosse w dziele zatytułowanym „Omphalos” (co po grecku znaczy „Pępek”) wyjaśniał zawartość warstw geologicznych dokładnie tak samo, jak wyjaśnia się posiadanie pępka przez Adama. Pępek Adama nie świadczył o tym, że Adam się urodził. Bóg stworzył Adama z pępkiem, ponieważ Jego stworzenie miało pozór wieku. I jak Adam miał pępek pozornie wskazujący na jego życie w łonie matki, tak i warstwy geologiczne wg Gossego zostały stworzone, by wyglądały na stare.
Wyjaśnienie Gossego nie jest ani możliwe do zaakceptowania, ani potrzebne. Nie można go przyjąć ze względów teologicznych – Bóg nie jest oszustem. Owszem, dokonał dojrzałego stworzenia, ale nie było jego celem zwodzenie kogokolwiek. Nie ma potrzeby przyjmować, że Bóg stworzył Ziemię i jej warstwy geologiczne od razu ze skamieniałościami, bo istnieje wiarygodny sposób wyjaśnienia, skąd te skamieniałości się wzięły. W dużym stopniu są one wynikiem potopu Noego, jaki miał miejsce ok. 1600 lat po stworzeniu świata.
Również nie do przyjęcia jest hipoteza starej Ziemi. Ma ona dwie dyskwalifikujące wady. Po pierwsze, Bóg w Księdze Rodzaju stwierdza, że do czasu pierwszego grzechu naszych prarodziców całe stworzenie było „bardzo dobre”, a zapis kopalny, który rzekomo ma dotyczyć milionów lat starej Ziemi, pełen jest śmierci, chorób, wymierań i innego naturalnego zła, którego z pewnością nie można nazwać „bardzo dobrym”. Po drugie, język użyty w Księdze Rodzaju wyraźnie wskazuje na młodą Ziemię. Bóg nie miał powodu, by w tej sprawie wypowiadać się zwodniczo. Mógł przecież, gdyby tak było, stwierdzić wielomilionowy wiek Ziemi.
Zapis kopalny pokazuje, że zwierzęta, których szczątki lub skamieniałości się wydobywa, cierpiały na rozmaite choroby, często śmiertelne. Widać to na przykład przy analizie kości dinozaurów. Gdyby człowiek pojawił się na Ziemi wiele milionów lat po dinozaurach, to Bóg nigdy by nie powiedział po stworzeniu człowieka, że Jego dotychczasowe dzieło było bardzo dobre.
Pismo Święte wyjaśnia, że choroby i śmierć są rezultatem grzechu pierwszych ludzi, są wynikiem Upadku, olbrzymiej katastrofy, jaka spotkała świat niedługo po stworzeniu. A zapis kopalny jest głównie skutkiem kolejnej wielkiej katastrofy, globalnego potopu, jaki miał miejsce ok. 4300 lat temu.
(Dr Terry Mortenson, „Did God Create the World with the <<Appearance of Age>>”, Answers Update, Nov.-Dec. 2014, vol. 7, issue 6, s. 16;
Dr Terry Mortenson, „Cancer – Very Good?”, Answers Update, Nov.-Dec. 2014, vol. 7, issue 6, s. 16.)
Marta Cuberbiller
[email protected]
creationism.org.pl/Members/mcuberbiller
Idź Pod Prąd 2015, nr 126-127 (styczeń-luty), s. 16.
